చెప్పిన మాట!

అమాయకంగా అడుగులో అడుగేస్తూ... స్కూలుకి వెళ్ళేటప్పుడు అమ్మ రోజూ చెప్పే మాటలు....
నాన్నా... ఎవరు ఏమిచ్చినా తీసుకోవద్దు అని...
అవే మాటలు పెద్ద అయిన తర్వాత కూడా చెప్తే ఎంతో బాగుండేది కదా...?

నాన్న చెప్పేవారు ఒకరు ఇచ్చిన వస్తువుని జాగ్రత్తగా ఉంచమని...
మన వస్తువు పోయినా పర్వాలేదు... వాళ్ళ వస్తువు పొరపాటున కూడా పాడు చేయోద్దని (అలాగే చేసా నా మనసుని చేజార్చుకున్నా... కాని ఆమె మనసుని మాత్రం పదిలంగా దాచాను).


ఫ్రెండు తరచూ అనేవాడు.... రాళ్ళకి మనసుంటే బాగున్ను... వాటిని కాస్త పరిశోధించి అమ్మాయిల మనసులో ఏముందో తెలుసుకోవచ్చు అని... ...(కాని నాకేం తెలుసు... ఆనందం కష్టం తర్వాత వస్తుంది.... ప్రేమ నష్టానికి ముందు వస్తుందని...)


ఆ అమ్మాయి చెప్తూ ఉండేది... అలాంటి మనసు కావాలని... ఎలాంటి మనసు కావాలో ఇప్పటి వరకు అర్ధం కాలేదు...(బహుశా పార్ట్నర్ అంటే షాపింగు లో డ్రెస్సు సెలెక్టు చేయడం ఏమో...?)


కాని ఇప్పుడు నా మనసు చెపుతోంది ... ఒక్కసారి బాల్యం లోకి వెళ్ళాలి అని...మరొక్కసారి ఈ తప్పులు చేయని జీవితం మొదలు పెట్టాలి అని...